"Ο αθλητής αυτός γεννήθηκε στην Αγγλία το 1873, εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στην Αυστραλία, σε ηλικία τεσσάρων ετών (το 1878) και δέκα οκτώ χρόνια αργότερα, το 1896, έγραψε "χρυσές σελίδες" στην ιστορία του αυστραλιανού στίβου, κερδίζοντας στην Αθήνα δύο χρυσά μετάλλια, στους δρόμους των 800 και των 1500 μέτρων. Μετείχε στη συνέχεια και στο Μαραθώνιο Δρόμο, αλλά έχασε από τον Σπύρο Λούη, τον Έλληνα δρομέα-θρύλο που ταύτισε το όνομά του με την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Εργάστηκε ως λογιστής στη Μελβούρνη και διέμενε στο Μπέργουϊκ, όπου και πέθανε σε ηλικία εξήντα ένα ετών, το 1935. Δεν νυμφεύθηκε ποτέ. Το 1996, εκατό χρόνια μετά την αναβίωση των μοντέρνων Ολυμπιακών Αγώνων, η μικρή κωμόπολη του Μπέργουϊκ αποφάσισε να του στήσει ένα μικρό χάλκινο αγαλματάκι στη μέση της πλατείας, για να θυμίζει στις νέες γενιές το μεγάλο αθλητή που δόξασε την Αυστραλία, που έζησε και πέθανε εκεί". Η αφήγηση του κ. Παναγάκη στάθηκε αφετηρία για να επισκεφθούν μέλη του Συνδέσμου του και ο ίδιος την επαρχιακή κωμόπολη του Μπέργουϊκ, και να δουν το χάλκινο αγαλματάκι που έχει στηθεί στη μνήμη του Έντγουϊν Φλέϊκ. Στη συνέχεια, επισκέφθηκαν το κοιμητήριο της επαρχιακής αυτής κωμόπολης, για να καταθέσουν στεφάνι στη μνήμη του αθλητή και εκ των πρωτοπόρων των μοντέρνων Ολυμπιακών Αγώνων. Με δέος στάθηκαν όλοι και παρατηρούσαν προσεκτικά την τελευταία κατοικία του μεγάλου αθλητή, που απέκτησε το προσωνύμιο «Το Λιοντάρι της Αθήνας», όταν σάρωσε τους αντιπάλους του κερδίζοντας τα δύο χρυσά μετάλλια για λογαριασμό της Αυστραλίας! Το μνήμα του έχει σήμερα κάπως διαμορφωθεί, αλλά η ταφόπλακα παραμένει η αρχική, με το όνομα του μεγάλου αθλητή ξεθωριασμένο, συνέπεια των εβδομήντα ένα χρόνων που έχουν περάσει από τότε που πέθανε.

Η συνέχεια της αποστολής του Συνδέσμου ήταν στο Δημαρχείο του Κέσεϊ (Casey), στις δικαιοδοσίες του οποίου ανήκει και το Berwick. Στο Δημαρχείο, υπάρχει φυσικά και ένας χώρος αφιερωμένος στο μεγάλο αθλητή: Μια γωνιά την οποία κοσμούν οι φωτογραφίες του, (εκείνης της εποχής) καθώς και ένα μικρό χάλκινο ομοίωμά του, μέσα σε μια γυάλινη προθήκη. Ο Δήμαρχος αρκετά ευγενικός και προσφιλής, σε κάποια στιγμή της συζήτησης εξηγεί ότι "ο Έντγουϊν έκανε πολύ περισσότερα, απ' ό,τι έκανε η πατρίδα του για τον ίδιο! Αλλά, οι εποχές διαφέρουν καθώς και η νοοτροπία των ανθρώπων!". Αυτό το περίφημο "Λιοντάρι της Αθήνας", που ξεσήκωσε το 1896 το Στάδιο με τους άθλους του, τίμησε ο Σύνδεσμος, με την επίσκεψη που πραγματοποίησε στο χώρο που έζησε και πέθανε. Τώρα, με πρωτοβουλία του Συνδέσμου, δίπλα στο αγαλματάκι του Αυστραλού πρωταθλητή θα στηθεί και το αντίστοιχο του συναθλητή του, το 1896, του Σπύρου Λούη.

Σε σχετική ανακοίνωση αναφέρεται:

«Ο Οργανισμός Στήριξης των Ολυμπιάδων και γενικά της Ολυμπιακής Ιδέας επιθυμεί να κάνει γνωστό στην Ομογένεια, πως έπειτα από αλλεπάλληλες συσκέψεις των στελεχών του και του Δήμου Κέσεϊ (της Μελβούρνης), επιτεύχθηκε να δοθεί η άδεια για να αναγερθεί μεταλλικός ανδριάντας του θρυλικού Έλληνα Μαραθωνοδρόμου Σπύρου Λούη. Ο ανδριάντας θα πληροί τις ίδιες προδιαγραφές με τον αντίστοιχο του Αυστραλού Μαραθωνοδρόμου Έντγουϊν Φλέϊκ και θα φιλοτεχνηθεί από τον ίδιο γλύπτη. Θα στηθεί, επίσης, στον ίδιο χώρο της κεντρικής πλατείας του Μπέργουϊκ, δίπλα από τον ανδριάντα του Έντγουϊν Φλέϊκ». Αξίζει να αναφερθεί πως άγαλμα του Σπύρου Λούη έχει στηθεί και σε δήμο του Σίδνεϊ.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ