Με ρίζες στις Σέρρες και στη Θεσσαλονίκη ο Ελληνοαμερικανός Ματ Κοβαλακίδης, ένας 30χρονος σκηνοθέτης και σεναριογράφος που ζει στο Λος Αντζελες, έχει γίνει ο θρύλος του ΥouΤube ως «Μatt Κoval». «Ανεβάζει» μικρού μήκους κωμωδίες που κάνουν θραύση. Αντί να κοιτάζει προς Χόλιγουντ, βγάζει το ψωμί του και κάνει το κέφι του με κωμικά βίντεο στα οποία γράφει το σενάριο, παίζει ο ίδιος, κάνει τη σκηνοθεσία και το μοντάζ. Τα εκπέμπει σε δική του πλατφόρμα στο ΥouΤube, διαθέτοντας περισσότερους από 70.000 συνδρομητές και περισσότερα από 750.000

views για το σίριαλ μικρών επεισοδίων «Fuplers» που κάνει τρελή επιτυχία. Είναι αξιοσημείωτο, όπως σημειώνει στο «Βήμα», ότι έγραψε στο υπουργείο Τουρισμού πέρυσι προκειμένου να διερευνήσει αν υπάρχει ενδιαφέρον για ένα «fun video», το οποίο προβάλλοντάς το στο διαδικτυακό κοινό θα βοηθούσε στην προώθηση του τουρισμού στην Ελλάδα. «Ενας ευγενής κύριος απάντησε και είπε ότι θα προωθούσε το αίτημά μου». Ακόμη... περιμένει.

Ο πατέρας του ήταν ένα από τρία παιδιά ενός Σαλονικιού και μιας προσφυγοπούλας από τον Νέο Σκοπό, ένα χωριό λίγα χιλιόμετρα από τις Σέρρες, όπου είχαν δημιουργήσει οικογένειες όσοι κατέληξαν εκεί μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. «Εγώ μεγάλωσα λίγο έξω από την Ουάσιγκτον. Ο παππούς ήρθε από τη Θεσσαλονίκη, η γιαγιά από τον Νέο Σκοπό. Συναντήθηκαν στην Αμερική και άνοιξαν ένα μικρό παντοπωλείο στο Πρίτσεστοντου Νιου Τζέρσεϊ. O πατέρας μου γεννήθηκε λίγο αργότερα» διηγείται στο «Βήμα». Ο ίδιος αυτοπαρουσιάζεται στην ιστοσελίδα του στο Μyspace με την εξής προμετωπίδα: «Ι like the rain in L.Α.» Και μετά συνεχίζει: «Είμαι σκηνοθέτης μικρού μήκους κωμωδιών και έχω ένα κανάλι στο ΥouΤube. Μπορεί να κατάγομαι από το Μaryland, αλλά τώρα ζω στο Λος Αντζελες. Είμαι μισός Ελληνας και μισός Ιρλανδός/Σκωτσέζος/Αγγλος. Γυρίζω βίντεο για να ζω αλλά και για να διασκεδάζω».

Του αρέσει η μουσική (ακούει Τζόνι Κας, Γουίλι Νέλσον, Μetallica), ταινίες όπως «Οι Ασυγχώρητοι» (Τhe Unforgiven) του Κλιντ Ιστγουντ και η «Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ» (Shawshank Redemption). Οσο για την τηλεόραση σημειώνει: «What΄s that?» (Τι είναι αυτό;).

Θυμάται ακόμη πότε έπιασε πρώτη φορά στα χέρια του κάμερα, στη γειτονιά του. «Εκανα το πρώτο φιλμάκι σε ηλικία 12 ετών και ερωτεύθηκα τη διαδικασία. Γρήγορα έγινε το αγαπημένο μου χόμπι. Ενώ πολλοί συμμαθητές μου περνούσαν το Σαββατοκύριακο μπλεγμένοι σε φασαρίες, οι φίλοι μου και εγώ πηγαίναμε στο δάσος με τη βιντεοκάμερα και γυρίζαμε ταινίες τρόμου, σκηνές κυνηγητού και πολεμικές ταινίες. Ηταν χάλιααλλά κάθε φορά γινόταν και καλύτερο» .

Ανέλαβε την παραγωγή του αρχικού βίντεο-παρωδία με τίτλο «Τhe Fuplers» με σκοπό να πάρει μέρος σε διαγωνισμό βίντεο. Οι πρωταγωνιστές βασίζονταν σε χαρακτήρες που γνώριζε, σε ανθρώπους του περιβάλλοντός του και πίστευε ότι θα ήταν αστείο να τους «καθίσει» όλους στο ίδιο τραπέζι. «Αν και το βίντεο δεν κέρδισε στον διαγωνισμό, ένιωσα έκπληξη από το πόσο θετικά ήταν τα σχόλια στο site του διαγωνισμού και αποφάσισα να ανεβάσω το βίντεο στο ΥouΤube. Ο κόσμος φλιπάρισε εντελώς και ζητούσε συνέχεια και άλλους... Fuplers» τονίζει.

Ηδη η ελληνική ομογένεια και ιστοσελίδες όπως το http: //hollywood. greekreporter. gr τον έχουν ανακαλύψει και του έχουν δώσει μάλιστα και προσωνύμιο: «Ο ΥouΤube Σταρ».

Οταν τον ρωτήσαμε για το όνειρό του, απάντησε απλά: «Θέλω να ζω ως καλλιτέχνης και να δημιουργώ αξιόλογες δουλειές με μηνύματα, ή απλώς διασκεδαστικές. Δεν χρειάζεται να είναι ταινίες μεγάλου μήκους. Μου φτάνουν και τα βιντεάκια στο ΥouΤube».

«Το Χόλιγουντ είναι σκληρό μέρος»
Αυτό τον καιρό ο Ματ Κόβαλ έχει στα σκαριά ένα σενάριο, με έναν ακόμη συνεργάτη του, που το έχουν διανείμει στο Χόλιγουντ και περιμένουν απαντήσεις. Ο ίδιος όμως λέει ότι διασκεδάζει περισσότερο στο ΥouΤube, αφού από εκεί μπορεί να διανέμει ο ίδιος τη δουλειά του χωρίς μεσάζοντες, παραγωγούς, διαφημιστές, χρηματοδότες- «το κομμάτι του Χόλιγουντ με το οποίο δεν θέλω να έχω σχέσεις» επιμένει. Και προσθέτει: «Μπορώ να δημιουργώ ό,τι θέλω, να το ανεβάζω και αυτό να φθάνει σε χιλιάδες ανθρώπους σε λίγη ώρα». Δεν περιμένει το Χόλιγουντ να του χτυπήσει την πόρτα: «Γνωρίζωδουλεύοντας εδώ ότι το Χόλιγουντ είναι ένα σκληρό μέρος, με πολλή πολιτική και εγωισμούς. Αν καταφέρω να κρατήσω τα λογικά μου, και να πηγαίνω κάθε μέρα στο σπίτι μου για φαγητό και μελλοντικά να μπορώ να έχω χρόνο για να παίξω με τα παιδιά μου, θα είμαι ΟΚ».

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ